Na XXVIII sesji, w dniu 25 listopada ubiegłego roku Sejmik Województwa Dolnośląskiego podjął uchwałę w sprawie ustanowienia roku 2017 Rokiem Pamięci o Reformacji. W ten sposób uczczono obchodzoną obecnie przez środowiska protestanckie rocznicę  500 – lecia ogłoszenia przez augustiańskiego zakonnika, Marcina Lutra 95 tez, które to wydarzenie uznawane jest za początek Reformacji. Integralną częścią uchwały jest rezolucja, w której radni, nie zapominając o tragicznych okolicznościach początków ruchów reformacyjnych, podkreślili ich znaczenie i rolę dla naszego regionu.   Rocznica 500-lecia Reformacji to okazja, aby obecni Dolnoślązacy mogli dowiedzieć się,  jak luteranizm przez stulecia kształtował tożsamość naszego regionu. Ewangelicy zaangażowani byli bardzo mocno w proces pojednania  polsko- niemieckiego. Ślady dawnej działalności luterańskiej wspólnoty odnajdujemy dziś w zabytkach: Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy są do dziś jedynymi sakralnymi obiektami wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO stanowiąc dobro i dumę naszego regionu. Świdnicki Kościół Pokoju odwiedzały nie tylko rzesze turystów, ale i ambasadorowie państw rezydujących w naszym kraju, Dalajlama XIV, czy szwedzka Para Królewska. Dziś Ewangelicy zaangażowani są w wiele prospołecznych przedsięwzięć, jak chociażby Ewangelickie Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu prowadzące przedszkola, szkoły dla niepełnosprawnej młodzieży i domy opieki.  Innym przykładem współpracy w sferze opieki społecznej i zdrowotnej jest Ekumeniczna Stacja Opieki – wspólne dzieło Caritas Archidiecezji Wrocławskiej (Kościoła katolickiego), Diakonii Diecezji Wrocławskiej (Kościoła ewangelicko-augsburskiego) i Prawosławnego Ośrodka Miłosierdzia „Eleos” (Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego), pierwsza tego typu placówka w Polsce prowadzona wspólnie przez instytucje charytatywne poszczególnych Kościołów. Parafie ewangelickie we Wrocławiu, Karpaczu, Legnicy, Świdnicy, czy Jaworze zaangażowane są w rozwój kultury i tożsamości Dolnego Śląska czego dowodem są między innymi odznaczenia nadane przez Samorząd Dolnego Śląska najaktywniejszym ich członkom. Ze środowiska ewangelickiego wywodzi się wiele wybitnych dolnośląskich osobistości, jak choćby Henryk Tomaszewski, tancerz, mim, choreograf, reżyser, pedagog, założyciel i dyrektor Wrocławskiego Teatru Pantomimy, Helmut Kajzar – dramatopisarz, reżyser i eseista, czy prof. Jan Pellar, wieloletni Kierownik I Katedry Pediatrii Akademii Medycznej we Wrocławiu, ceniony naukowiec o uznanym dorobku, wybitny lekarz i organizator opieki nad dzieckiem na terenie Dolnego Śląska, nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń pediatrów. Na dziedzińcu wrocławskiego kościoła św. Elżbiety stoi pomnik Dietricha Bonhoeffera, niemieckiego duchownego ewangelickiego, wybitnego teologa straconego za działalność antyfaszystowską na szubienicy w obozie Flossenbürg 9 kwietnia 1945 roku. Z tego krótkiego przeglądu dorobku ewangelickiej wspólnoty widać, jak bardzo wpisała się w kulturową i materialną różnorodność dolnośląskiej społeczności. Podjęta przez sejmik uchwała jest wyrazem uznania roli i wkładu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w życie Dolnoślązaków i stanowi dowód dostrzeżenia jego znaczenia i pozycji w dzisiejszej społeczności Dolnego Śląska.